แ ม้ เ ป็ น เ พี ย ง ใ จ ด ว ง เ ก่ า.... กั บ เ ง า จั น ท ร์
แต่เธอรู้ไหมว่าคืนนี้มัน...ไม่เหงา
กับสายลมหนาว...แต่ว่าอบอุ่นในหัวใจ
ข อ บ คุ ณ . . . ทุ ก ค ว า ม อ า ท ร
ที่ก่อนหลับตานอน..เธอมีให้
ขอบคุณอีกครั้ง...สำหรับกำลังใจ
จากฝั่งฟ้าแสนไกล...ที่ส่งให้กัน
รู้ เ ถิ ด น ะ . . . ว่ า บ า ง ค ร า ว ที่ ม อ ง ฟ้ า
อาจมีบ้างบางครา...ที่ไหวหวั่น
และในบางครั้ง...ที่นั่งมองจันทร์
อาจทำให้ฉัน...ต้องมีน้ำตา
ใ จ ด ว ง เ ก่ า . . . กั บ เ ง า จั น ท ร์
อาจเป็นเพียงร่องรอยของคืนวันที่อ่อนล้า
แม้แสงจันทร์อาจไม่สวยเท่าคืนที่ผ่านมา
แต่คืนนี้หลังจากเลิกมองฟ้า...เชื่อว่าเป็นเวลาที่ฝันดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น